widzieli i odczuwali. Przede wszystkim dostrzegali oni, że rozpada się świat dawnej Europy (Il mondo casca!). Rozpad zapoczątkowany Rewolucją Francuską, która okazała się zwycięska, zainicjowała likwidację państwa stanowego, wyniosła do władzy mieszczaństwo i zrodziła ideologię oraz praktykę polityczną demoliberalizmu. Konserwatywni rewolucjoniści mieli poczucie, że żyją na przełomie epok, widzieli, że zanika dawna jedność Europy oparta na syntezie antyku, chrześcijaństwa i pewnych tradycji germańskich, celtyckich, słowiańskich itd. Cały ten gmach europejskiej cywilizacji zapada się w gruzy, następuje wielkie historyczne cięcie, oddzielające od siebie dwie epoki. Najbardziej widoczną manifestacją tego cięcia była oczywiście wojna światowa stanowiąca dla większości konserwatywnych rewolucjonistów przeżycie pokoleniowe: "Wojna