biedę cierpi i tak go poniewierają. <br>I każda krzywda to była zarazem jakby zwiększona słuszność <br>proletariatu. I Adela mogła jeszcze niecierpliwiej oczekiwać <br>tej chwili, kiedy się zacznie - sprawiedliwy sąd! <br><br><br> Ale żeby jej było żal tego skrzywdzonego <br>człowieka - nie! Bo ostatecznie - cóż? <br>Był głodny? Wielka rzecz! Adela często także bywała <br>głodna, zanim matka dostała pracę w fabryce. Pracował <br>ponad siły? Adela także pracowała ponad siły. Poniewierano <br>nim? No, a nią nie poniewierano? Mało to miała swoich <br>kłopotów, żeby się cudzymi zajmować? <br><br>Toteż gdy na podwórzu pojawiła się Józia, <br>Adela obmyśliła sobie wprawdzie zaraz, co można dla niej <br>zrobić i jak jej pomóc