dziecka uwzględniał cechy przypisywane świętemu. Był to akt zawierzenia. W modlitwie zwracano się do patrona, jak do ojca. Jednakże najdroższa i najbliższa była ludziom Matka Boska. Jej wizerunek spotyka się najczęściej w zbiorach muzealnych. Jest bowiem dla naszego ludu nie tylko Królowa Korony Polskiej, ale osoba najbliższa, pośredniczka w modłach zanoszonych do Boga, matka, sławiona w litaniach, pocieszycielka strapionych. Ukazuje to malarstwo w sposobie przedstawiania boskich postaci. Pan Bóg jest daleki, w chmurach, w niebie, podczas gdy Matka Boska bliska, ziemska - jako karmiąca, z Dzieciątkiem na ręku, pod krzyżem, opłakująca Syna. <br>Znaczenie obrazów potęgowa. fakt, iż widziano w nich cechy przypisywane