wywodzi się od "płonąć", "iskrzyć się", "prażyć", gdyż co roku pojawienie się Syriusza tuż przed wschodem Słońca na tle zorzy porannej (tzw. heliakalny wschód gwiazdy, przedstawiony na ryc. C) w drugiej połowie lipca było dla starożytnych zapowiedzią najsuchszych i najgorętszych dni. Uważano również, że w tym okresie ludzie szczególnie łatwo zapadają na gorączkę, którą greccy następcy Asklepiosa nazywali siriasis, czyli chorobą Syriusza.<br>Pisał o tym pięknie najwybitniejszy bodaj poeta polskiego baroku, Jan Andrzej Morsztyn (1621-1693), autor jedynego znanego mi cyklu poetyckiego w całości poświęconego konkretnemu obiektowi astronomicznemu. W Kanikule albo Psiej gwieździe (z łac. canicula dosłownie oznacza "suczka") - przygotowanym w