Janusz.<br>- Zmierzam - odparła Barbara.<br>Znów przeszła przez pokój i znów zatrzymała się naprzeciwko trzyosobowej widowni. W czasie tej promenady zaszła w niej jakaś niepojęta odmiana. Twarz przybrała wyraz równocześnie zacięty i natchniony, piękne oczy płonęły nadnaturalnym blaskiem, bujne łono falowało wzruszeniem. Trzej przedstawiciele przeciwnej płci, zapominając niemal o przyczynie zgryzoty, zapatrzyli się w nią urzeczonym wzrokiem.<br>- Zmierzam - powtórzyła Barbara. - Nie ma innego sposobu! Czy jesteście zdecydowani na wszystko? Czy jesteście zdecydowani popełnić przestępstwo?<br>W namiętnym głosie płonął ogień nie mniejszy niż w roziskrzonych oczach. Gdyby spytała w tej chwili, czy są zdecydowani schwytać gołymi rękami wściekłego tygrysa, zgodziliby się bez cienia namysłu