r. dzieł pogrobowych Ignacego Tańskiego (Wiersze i pisma różne). Dom prowadziła oszczędnie. Sama nie pracowała, bo – jak wspomina Klementyna – nic nie umiała, dlatego też „kawa, cukier, wino wygnane zostało <gap>, pieczyste nawet raz tylko na tydzień bywało". Przyzwyczajonej do lepszej kuchni – pisze dalej Klementyna – „było <gap> zapewne przykro, lecz znosiła to po filozofsku i z pustą wesołością". Śliczne panny były jednakże dobrze ubrane, a nawet miały prywatnych korepetytorów. Dom Tańskich na początku XIXw. można traktować jako swoisty salon towarzysko-literacki, szczególnie od czasu kiedy przeniesiono się do dawnej kamienicy dziadka Czenpińskiego, na Stare Miasto. „Pomieszkanie obszerniejsze