i romanse.</> Nieodmienny czar Mickiewicza, i to czar niezrozumiały. Bo ostatecznie bywa czar, który jako tako można zrozumieć. A tutaj niezbyt wyszukana treść (poza Tukajem) i zapożyczona forma. Przecie inni też ballady pisali na podobne tematy i wierszem, który wtedy był przyjęty. Starałem się jakoś ten powab zracjonalizować. Mickiewicz miał zaprawę klasycyzmu, którego cechą było między innymi lekkie, dowcipne przedstawianie duchów i duszków (na przykład sylfidy w Loku porwanym Aleksandra Pope`a). Ballady są pisane przez klasyka, czyli autor nie musi wierzyć w zjawy i upiory. Nawet kiedy w Romantyczności Karusia twierdzi, że widzi umarłego Jasieńka, racja jest przyznana stwórczej sile