być po nim. Gruchnąłby z wysokości 20 metrów jak kamień i byłaby mogiła. A tak rozpruł sobie tylko usterzenie, miejsce, którym gorące powietrze ucieka stosunkowo najwolniej. Miał szczęście, bo zdołał wylądować na odległej o sto metrów łączce.<br>- Gdyby zleciał z wieży kościelnej, trafiłby od razu na swoją mszę żałobną - próbuję żartować z przygody niemieckiego pilota, ale Bamberskiemu wcale nie do śmiechu. Dla pilotów sterowców każde rozprucie poszycia to śmiertelne niebezpieczeństwo. Nic dziwnego, że niemiecki lotnik dzień po pechowym spotkaniu z krzyżem blady i roztrzęsiony opuścił Schielleiten. Nerwy miał postrzępione jak powłoka jego sterowca.<br><br>Orzeł wylądował<br>Seitz nie był jedynym, który się