przez przestępców, a lakoniczność raportów wychwalana przez zwierzchników. Jeden z jego przełożonych najbardziej cenił w nim jeszcze inną cechę - domyślność. Cechę tę ujawnił Smolorz tego ranka w sposób oczywisty, i to dwukrotnie. Po raz pierwszy, kiedy wszedł do wyłożonego ciemnym drewnem gabinetu Mocka i zobaczył odbity na jego czole czerwony zarys sygnetu - niewątpliwy znak, że radca opierał na nim umęczone czoło. Smolorz nie zameldował wtedy o potwornej zbrodni w kamienicy "Pod Gryfami" w Rynku, gdzie miał się stawić bezzwłocznie - na rozkaz dyrektora kryminalnego Heinricha Mühlhausa - wraz ze swoim szefem. Wiedział, że Mock w tym momencie niczego nie zrozumie.<br>- Czekam na pana