na pewno szalone kłopoty?<br>- Nie.<br>- Wszystko już gotowe.<br>Przykryłem stół obrusem i rozstawiłem talerze. Pani Maria wniosła wazę z zupą. Poszedłem do kuchni po nakrycie. Gdy wyjmowałem je z szuflady, pani Maria stanęła za mną. Odwróciłem głowę i spojrzałem najpierw na nogi pani Marii. Były cienkie w kostce, z ładnie zarysowaną łydką.<br>- Wypijemy najpierw. Będę panu mówiła po imieniu.<br>Wyjęła z kredensu karafkę i dwa kieliszki. Nalała. Zasunąłem szufladę, łyżki i widelce odłożyłem na pulpit. Poczekałem, aż pierwsza ujmie kieliszek. Wypiliśmy i Maria się uśmiechnęła. Jednocześnie wypowiedzieliśmy swoje imiona.<br>- Szkoda, że w czasie mojej młodości mężczyźni byli pozbawieni wyobraźni - powiedziała gładząc