Odmienne nieco zjawisko występuje u krótkowidzów. Nie narzekają ani wprawdzie, na trudności w należytym zgrywaniu przyrządów celowniczych, ale nie dostrzegają też wyraźnie konturów tarczy i punktu celowania. Odległość celu w strzelaniu nr 1 z pmK nie stanowi jeszcze problemu, lecz zakłócenia w jednoczesnym widzeniu zgranych przyrządów celowniczych i punktu celowania zarysowują się dość wyraźnie. Zaznaczyć jednak należy, że obserwuje się różne stopnie nasilenia tego zjawiska. Zauważyć je można również u żołnierzy z normalnym wzrokiem, ale nie mających dostatecznego doświadczenia i utrwalonej jako nawyku koordynacji wzrokowo-ruchowej. Tu właśnie tkwi najwięcej przyczyn niejednolitego celowania i "zrywania" strzału. Niewątpliwie w miarę zdobywania niezbędnego