polityczne odgrywały pierwszorzędną rolę i wyraźnie przeważały nad wymogami kompetencyjnymi. W czasach Gierka relacja między tymi dwoma czynnikami była bardziej zrównoważona. Zadecydowało o tym kilka przyczyn. Prawdopodobnie największe znaczenie miał połączony efekt trzech czynników: początkowych sukcesów Gierkowskiej polityki gospodarczej, trendu demograficznego i szerszego otwarcia systemu edukacyjnego (na poziomie podstawowym i zasadniczym zawodowym był to przełom lat czterdziestych i pięćdziesiątych, a na poziomie średnim, a częściowo także wyższym przełom lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych). W latach siedemdziesiątych, kiedy Gierek doszedł do władzy, na rynek pracy zaczęło wchodzić o wiele lepiej wykształcone pokolenie powojennego wyżu demograficznego. Dla tego pokolenia Gierkowska technokratyczna wizja "rozwiniętego socjalizmu