dużej mierze kosztem środowiska przyrodniczego. Dlatego też wskaźnik dochodu narodowego (DNB) nie może już być jedynym miarodajnym kryterium pomyślności gospodarki. Proponuje się inne wskaźniki, takie jak wskaźnik rozwoju ludności (HDI) czy wskaźnik ekologicznych bogactw naturalnych (ISEW).<br>Drugi pogląd domaga się zrównoważonego rozwoju, a więc takiego, który nie powoduje nieodwracalnej degradacji zasobów przyrody. Przy tym założeniu, za cenę pozornie nieodwracalnego wzrostu gospodarczego możemy zapewnić stały (trwały) wzrost gospodarczy. Uratowanie cennych obszarów przyrodniczych może być motorem rozwoju społeczno-gospodarczego, szczególnie w procesie wchodzenia Polski do Unii Europejskiej. Zasoby naszych jezior, bagien, puszcz i niezdegradowanych obszarów rolnych będą ważnym atutem dla rozwoju turystyki, rekreacji