stosunku do absencji chorobowej. Znacznie częściej zjawiska te przejawiają charakter <orig>konjunktywny</orig>, czyli współwystępują z absencją. Jeżeli tak jest, oznaczałoby to, że współwystępowanie lub zamienność tych form zachowań może być następstwem działania jakiegoś bardziej podstawowego mechanizmu, który warunkuje przebieg przystosowania pracownika w środowisku pracy. Wydaje się, że zagadnienie sprowadza się do zaspokajania potrzeb ludzkich. Jeżeli zgodzić się z K. Obuchowskim, to "potrzebę jakiegoś przedmiotu Y można najogólniej określić jako właściwość osobnika X polegającą na tym, że osobnik X bez przedmiotu Y nie może normalnie funkcjonować, tj. uzyskać optymalnej sprawności w zachowaniu siebie i gatunku oraz w zapewnieniu własnego rozwoju". Zaspokajanie potrzeb ludzkich