Order św. Stanisława II klasy. Po trzech latach został poeta nadzwyczajnym, a w 1821r. zwyczajnym radcą stanu oraz dyrektorem generalnym Wydz. Administracji Ogólnej w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji (21 lipca 1821). Nieco później (4 listopada 1821) &#150; członkiem Komisji Emerytalnej. W okresie od października 1826 do maja 1827 zastępował ministra spraw wewnętrznych Tadeusza Mostowskiego. W dniu 24 maja 1829 otrzymał nominację na kasztelana senatora. Wcześniej, bo w roku 1825 rząd zamierzał wysunąć Koźmiana na marszałka sejmu Królestwa i zamiar ten tylko dlatego się nie powiódł, że kandydat przepadł w wyborach na posła.<br> Dla biografii literackiej wszakże najbardziej doniosłym wydarzeniem