sąsiednim pokoju mama mówi do kogoś: <br><br>- To doprawdy zdumiewające, jak ona się przywiązała <br>do tej małej! I co ja mam teraz zrobić? Gdyby po tej <br>chorobie znowu coś innego... <br><br>A potem głos Katarzyny: <br><br>- Oni się wyprowadzają, proszę pani doktorowej, więc <br>to się jakoś wszystko samo ułoży. <br><br>Kto się wyprowadza? - pomyślałam zasypiając. - Krasnoludki? <br><br><br>I wreszcie nadszedł upragniony dzień. <br><br>Ale z chodzeniem po pokoju było jeszcze bardzo trudno. Nogi <br>uginały się pode mną, a kolana drżały mi tak <br>dziwnie, jakbym wcale nie umiała chodzić. Posadzono mnie <br>na fotelu, jednakże po półgodzinie sama już chciałam <br>wrócić do łóżka. <br><br>I pewnie dlatego mama nie mówiła