i sproszkowanego turkusu, a usta i policzki różowiły sobie czerwoną ochrą. Na ramionach i nogach nosiły obręcze ze srebra, na szyi zaś naszyjniki z barwnych paciorków.<br>Gdy zapadał zmrok, przybysze z dalekiego Charanu siadali dokoła ogniska i przy wtórze małych lir zawodzili smętne, przedziwnie przejmujące pienia. Dzieci zaś, ukołysane melodią, zasypiały słodko w ramionach matek.<br>Abram biegał po mieście, targował się zawzięcie i nabywał przedmioty potrzebne mu do dalszej podróży. Nawiązywał przy tym liczne znajomości. Kiedyś poznał młodego, wielce obrotnego mieszkańca Damaszku Eliezera, który okazał się bardzo uczynny. Abram przygarnął go jak własnego syna i wyznaczył mu kierownicze zadania w swoim