Prymasowskim (pomoc dla osób internowanych i represjonowanych), jednocześnie prowadziła walkę z ówczesnymi władzami, które "za karę", nie bacząc na chorych, zamknęły prowadzoną przez Nią Klinikę. Potem przyszedł czerwiec 1989 r. - wielkie zwycięstwo! Zosia jest z nami. Zostaje senatorem naszego terenu - w pierwszych wolnych wyborach. Radość, plany, a potem kiedy otrzymuje zaszczytną funkcję Marszałka Senatu - ogromna praca. Jednocześnie nadal jest z chorymi, prowadząc Klinikę Hematologii przy szpitalu im. Banacha w Warszawie. Miałam okazję widzieć osobiście ile ciepła i miłości dawała chorym, co w połączeniu z ogromną wiedzą, stawiało Ją w szeregu największych w zawodzie lekarza.<br>Była człowiekiem wielkiej odwagi - w swojej pracy