z czasem zapomniałem o całej tej sprawie i przy każdej nowej okazji powtarzałem słowo w słowo odpowiedzi i życiorys. Moje niepowodzenia miały inną przyczynę. Zaczęło się od tego, że kierownik po prostu mnie nie lubił. Patrzył na mnie zimnym, niechętnym spojrzeniem jak szwagier. Później dołączyły się inne sprawy, a zwłaszcza zatargi z interesantami, którzy przybywali z terenu, nie umieli się zachować, bardzo pilili, a gdy ich przywoływałem do porządku, biegli na skargę do kierownika. Jak się później dowiedziałem, kierownik wyrobił mi taką opinię w dyrekcji, że nie mogłem awansować. Uznali, że nie powinienem nikim kierować, tylko wykonywać przydzieloną mi robotę, a