turyście przyroda więcej lub mniej "oswojona". Ona stwarza mu większe możliwości wyboru typów zachowań odpowiadających jego potrzebom i gustom, ona wreszcie stanowi źródło inspiracji twórczych i umożliwia poprawę psychofizycznego stanu organizmu. Po drugie - przyroda "nieoswojona" jest pusta, z natury rzeczy nie ma żadnych znaczeń i powiązań zakotwiczonych w kulturze. Ogranicza zatem skalę percepcji, apriorycznego nazywania i systematyzowania tego, co się widzi. Dopiero zdobycie, a więc oswojenie obcej dotąd przyrody stwarza możliwość interpretacji obserwowanych zjawisk w kategoriach pojęć obowiązujących w danej kulturze. W ten sposób przechodzimy do drugiego rozumienia kultury - sposobu interpretacji postrzeganych zjawisk przyrodniczych. Stosunek do przyrody, sposób jej odczuwania i