to w nas tak dźwięczy i dźwięczy<br>potężna dobroć.<br><br>Naszym żonom daj oczy szafirowe,<br>niech mają srebrne palce i suknie hiacyntowe.<br>Naszym dzieciom pokarmy pożywne,<br>żeby rosły i były proste, a nie dziwne.<br>O kominie także nie zapomnij, Panie:<br>niech jada swą brzezinę na drugie śniadanie.<br>I o kota naszego zatroskaj się ładnie:<br>żeby mu ciepło było, kiedy śnieg upadnie.<br>Wróć zdrowie obłąkanym, kraj wybaw od wojny,<br>daj chwilę odpocznienia wszystkim niespokojnym.<br>Koniec modlitwy. Teraz grzmi.<br>A echo odpowiada mi<br>i w mazowieckich ostach,<br>i w błotach Pińska...<br>Słyszysz, jak brzmi<br>moja codzienna, moja uparta, moja prosta<br>pieśń cherubińska.<br><br>1930&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m" year=1931&gt;&lt;tit&gt;PALCEM