nas z kilku kolegami, moja siostrzyczka uwijająca się z miotłą po pokoju, a miała na sobie tylko flanelową koszulę nocną o szerokich, krótkich rękawach, że jak unosiła ramiona, można było dojrzeć na zmianę raz jedną, raz drugą pierś, śniadą, jakby wykutą z bazaltu, potrąciła stół i wszystko się na nim zatrzęsło, i na ziemię posypały się książki i zeszyty, mój druh Krzysiek odezwał się, że na moim miejscu przełożyłby dziewczynę przez kolana, podniósł koszulę i dał porządnego klapsa w gołą pupę, a ja nie zdołałem się powstrzymać i zwierzyłem się szeptem, że gdybym już podniósł jej koszulę, to na pewno nie