spokojny. Miał cel. Niewielki, ale słuszny. Odebrać temu potworowi klucze i powrócić pod wieżę jazu, uwolnić Lidkę z wnyków i wtedy porozmawiać z nią jeszcze raz. Jeśli Lidka jeszcze tam będzie. Być, będzie, ale... Wystraszył się tych myśli. Noc, ciemna rzeka i stu pijanych facetów. Były rzeczy, których wolał sobie zawczasu nie wyobrażać.<br>-Nigdy - oznajmił Carlos i znienacka znów puścił się kłusem po grobli. Anglik poczuł nagle nienawiść, zwyczajną zimną nienawiść do tego psychopaty, z którym urządzali sobie nocny maraton przez podmiejską pustą okolicę. Wszystkie nawyki - nabyty chyba jeszcze w przedszkolu odruch, by dzielić się zabawkami, zamiast je wszystkie zagarniać do