niezbędnych kroków. Prezentujemy się wprawdzie jako ludzie z wizją i mamy śmiałe oceny geopolityczne, błyszczymy dobrymi analizami, lecz później, gdy nadchodzi czas czynów, nie jesteśmy zdolni do wykonywania zobowiązań, nie potrafimy koordynować działań. A im bardziej wchodzimy w tryby unii, tym więcej jest i będzie spraw do realizacji. Nie można zawodzić raz, drugi, trzeci, gdyż grozi to utratą wiarygodności i niepoważnym traktowaniem przez partnera. Dobrą ilustracją takiego postępowania jest hutnictwo. Już co najmniej od ośmiu lat przedstawiamy nowe pomysły rozwiązania tej kwestii, a niewiele zrobiono. Im dłużej odwlekane są decyzje (z powodów politycznych), tym trudniej i kosztowniej potem rozwiązuje się narastające