wypłycania, tak przez osady autochtoniczne, jak i alochtoniczne, jest wzrost podatności misy na sukcesję roślinności, a w dalszej konsekwencji jej obumierania i zwiększenie udziału w przyroście osadów wypełniających misę. Proces samego zarastania zazwyczaj postępuje koncentrycznie od brzegów w kierunku środka zbiornika, a więc ku większym głębokościom (ryc. 80). Jednak nie zawsze tak jest. Gdy batymetria jeziora jest złożona, roślinność pojawia się często na pły& nlb;ciznach, gdzie tworzy swoiste "oazy", nieraz daleko od brzegu. Tempo i charakter ekspansji roślinności jest efektem wypadkowym oddziaływania wielu czynników. Zależy ono od: stopnia naświetlenia strefy płytkowodnej, cech podłoża, warunków chemicznych, fizycznych (np. falowanie) lub termicznych