socjalistycznego, tak obecnie oddziałują ci, którzy uprawiają - jak bym to nazwała - realizm postkomunistyczny. Pragnę przez to powiedzieć, że nawet w pewnych wyodrębnionych kręgach tworzą się warstwy mniej lub bardziej uprzywilejowanych jednostek. A korzyść przynosi z reguły dostosowywanie się do większości.<br>Elity polityczne są wyraźnie wyodrębnione i one stanowią często przedmiot zazdrości, mimo że społeczeństwo trafnie ocenia je krytycznie. Ale wtedy, gdy o wartości człowieka decyduje funkcja, którą pełni w społeczeństwie, wytwarza się niezdrowa tendencja do tego, ażeby taką rolę pełnić samemu. Okazuje się bowiem, że ci "na świeczniku" nie są doskonalsi od przeciętnego obywatela i nie odznaczają się niczym szczególnym. O