grobami... Tak niedługo się stało po tej robocie. Tego nie umieliśmy. Stać w milczeniu nad mogiłą - tak jak to robią niektórzy. Co oni robią? Co im mówić? Dlaczego tak długo? Nikt w naszej rodzinie nie ma do tego zrozumienia. Stoimy... przychodzi jakaś łza i odchodzimy, bo w przeciwnym razie bylibyśmy zażenowani. Nikt drugiemu nie daje okazji do przekroczenia. Tylko tyle, ile wypada. A może jeszcze mniej. Powroty były inne... Mama, często ponad siły wyczerpana, słabła przy drodze w górę. Dołączały się różne dolegliwości. Stawało pod znakiem zapytania - czy dojdzie. A również smutne myśli... zapadało milczenie. Wysilony oddech, postękiwania. Flora szła za