na grzbiety ciężkie wory i wciąż w mżącym kapuśniaczku doszliśmy do Czarnego Stawu pod Rysami. Było nas dwudziestu czterech. Na czele Michał Gajewski. Na morenie stawu zatrzymaliśmy się. Lornety do oczu - są! Pod okapem. Jeden poruszył się. Odpowiedział nikłym głosem na nasze skandowania.<br>Nagle - co to? - jakiś nowy głos. Ktoś zbiega ścieżką spod Rysów. Urywanym głosem mówi:<br>- Wołają z Żabiej Turni Mięguszowieckiej! Wycofywali się, zaklinowała im się lina, proszą o pomoc!<br>Tylko tego brakowało!<br>- Załatwcie tę sprawę, a potem współpracujcie z nami! - wydał dyspozycje grupce taterników i ratowników Michał.<br>Przepakowanie plecaków, podział sprzętu. Wyruszamy, każdy zespół w swoją stronę. Byliśmy mokrzy