fal opracowano wiele nomogramów i wzorów empirycznych, które określają np. wysokość fali na podstawie prędkości wiatru, długości rozbiegu i głębokości. Dane uzyskiwane tą metodą często odbiegają dalece od wartości rzeczywistych. Wynika to bez wątpienia z odmienności jezior i dlatego wiarygodniejszą metodą określenia charakterystyk falowania jest przeprowadzanie bezpośrednich pomiarów na danym zbiorniku. Na wysokość fal może mieć także wpływ skład chemiczny wód, a ściślej jej gęstość. Doskonałym przykładem jest Morze Martwe, na powierzchni którego obserwowano fale wysokości 1,1 m, przy długości 10 m i okresie kilku sekund. Na niedaleko leżącym i zawierającym słodką wodę Jeziorze Tyberiadzkim przy podobnych prędkościach wiatru, lecz