poczucie niemocy i niedoskonałości, nie siląc się na udawanie. Szukał oparcia w filozofii ładu naturalnego &#150; to wydawało mu się godnym uwagi i tego typu lekturę polecał przyjaciołom. W jego wynurzeniach nie było refleksji religijnej.<br> Rzeczą uderzającą w korespondencji tego młodego chłopca jest brak śladów jakiegokolwiek zakorzenienia się w życiu zbiorowości akademickiej. Żył w Turynie stylem młodego pana, we własnej rezydencji, w otoczeniu służby; prowadził salon, gościł przejeżdżających rodaków, czasem służąc im finansową pomocą. Jego studia odbywały się &#150; jak można sądzić &#150; w trybie indywidualnej nauki u poszczególnych &#132;metrów", osobno opłacanych, co stwarzało możliwości swobodnego układania programu. Najwidoczniej nie