uczyniony nonszalancko, bez wysiłku, jakby samą kiścią dłoni. Połączenie omdlałej ręki ze Stworzenia Adama z gestem z teledysku podstarzałej blondyneczki, mknącej kabrioletem wśród futurystycznego krajobrazu wygenerowanego na komputerze przez zaćpanego grafika. Jej chusta powiewająca na wietrze, a potem białe ubranko podklejone taśmą do nagiego ciała, aby rozchylając się, nie pokazało zbyt wiele golizny.<br>Aleja jest pusta, mogę nieco poddusić gaz, tym bardziej że nawierzchnia po zimie nie jest specjalnie zniszczona. Wizgot silnika wchodzącego na wysokie obroty aż do czerwonej strefy obrotomierza. Okrągłe stylizowane zegary. Przy chodniku stoi jakaś menelia i macha rękami, sygnalizując wolne miejsce do zaparkowania. Oj, to już tu! Gwałtownie