burczenia w jego brzuchu. Chociaż wie doskonale, że to obiadowy bigos. Leży wtulona w niego, rozkoszna jak maliny z cukrem. Jego dłoń ukradkiem wślizguje się pod jej jedwabną bluzeczkę. Ona instynktownie wciąga brzuch, jej również daje się we znaki bigos. Ale co tam...<br>W godzinie sjesty jesteśmy ustępliwi, nie wymagamy zbyt wiele. Mamy zdrowe podejście do "tych" spraw. Totalny negliż nie jest niezbędny. Wystarczy zdjęcie podkoszulka. I przede wszystkim: bez pośpiechu. Dwa kwadranse głaskania po plecach. Pełna dyspozycyjność. Skończą, nie skończą. Kiedy on włączy telewizor (czeka na mecz Polska-Anglia), jej wcale to nie rozzłości. Pierwszy, delikatny pocałunek. Bardziej wyimaginowany niż rzeczywisty