przybrał, nie jest chyba w stanie się wyżywić. Żyje więc z eksportu robotników, którzy jako muzułmanie bardzo łatwo przystosowują się do pracy w krajach arabskich na Bliskim i średnim Wschodzie. W ramach globalizacji proces migracji zawodowych wydaje się czymś pozytywnym, bo alternatywą jest nędza. W krajach mniej rozwiniętych nie istnieje zbyt wielka szansa na poważne inwestycje przemysłowe, więc jedyne, co pozostaje, to wyjazd do pracy za granicę i wspieranie rodziny za pomocą przelewów. Co to znaczy dla samej rodziny, to już osobne pytanie.<br><br>Wszystkie te myśli o Bangladeszu przychodzą mi do głowy, kiedy przyglądam się okresom przejściowym, jakie założyła Unia w udostępnianiu