wyraz nawet formalno-prawnego odrzucenia takiej możliwości. Takie rozwiązanie jest już tym razem (to jest w roku 1968) zapewne akceptowane przez obydwie strony, zarówno państwową jak i kościelną, przy czym chodzi tu naturalnie głównie o Kościół ewangelicki, który był zwykle mocno powiązany z państwem niemieckim.<br>Na uwagę zasługuje również ostatnie zdanie art. 39, podnoszące szczegółowe porozumienia, jakie mogą być zawarte między państwem a poszczególnymi wyznaniami, do rangi norm konstytucyjnych. Aczkolwiek za takim ujęciem art. 39 przemawiały zapewne względy na szybką stosunkowo ewolucję rozwiązań w tej dziedzinie życia, to jednak pozostaje faktem, że wzmiankowy art. 39 konstytucji NRD jest pierwszym tego rodzaju