pan podawać ręki, niech pan pieniądze położy na stole. Sam je sobie wezmę.<br>Dla Artura mało było rzeczy świętych. Niektórzy uważali go za cynika i osobnika bez zasad, ale się mylili.<br>W istocie był to człowiek bardzo wrażliwy, wyrozumiały dla ludzkich słabości i czuły na cudze nieszczęścia. Nie należał do zdawkowych komplemenciarzy i potrafił od czasu do czasu wygarnąć komuś prawdę w oczy.<br>Po którejś satyrycznej sobocie w lokalu Związku zaproponował mi, abym wraz z nim i Madzią Samozwaniec wziął udział w quasi-kabarecie, który prowadził przez pewien czas w "Orionie" (dziś mieści się tam Dom Towarowy, róg Wiślnej i Rynku