wzrostem liczby drgań normalnych rośnie prawdopodobieństwo wystąpienia przypadkowej zbieżności energii dwóch drgań. Gdy są to drgania o tej samej symetrii, wówczas wzajemnie wpływają na siebie, co prowadzi do "odpychania" odpowiadających im poziomów energetycznych. Zjawisko takie zostało rozpoznane po raz pierwszy w cząsteczce CO2. Spośród czterech drgań normalnych (w tym dwóch zdegenerowanych) tej cząsteczki jedno odpowiada przy pojedynczym wzbudzeniu (v1=1) obliczonej energii &lt;gap&gt; ponad poziomem podstawowym. Inne drganie, przy podwójnym wzbudzeniu (v2=2), powinno mieć prawie taką samą energię, &lt;gap&gt; . Tymczasem obserwowane energie wynoszą &lt;gap&gt; oraz &lt;gap&gt;. Efekt ten został zinterpretowany przez Enrico Fermiego jako wynik przypadkowej degeneracji i nosi odtąd nazwę rezonansu Fermiego. <br>Należy