Polsce: entuzjazm i niepewność, zniechęcenie, ostatnie porywy oporu i <orig>leitmotiv'y</>rozmów: te bardziej abstrakcyjne - dokręcą śruby czy nie dokręcą? i te bardzo realne: wejdą czy nie wejdą? Polacy - wiadomo - naród taki bardziej nerwowy, reagujący gwałtownie, ale nie grzeszący ani wytrwałością, ani konsekwencją (choć podobno wszystkie dotychczasowe charakterystyki tej nacji są już zdezaktualizowane!). Mam wrażenie, że naród znalazł się teraz w takim stanie przesilenia: niby jeszcze impet trwa, jeszcze poczucie wielkiego zrywu nie wygasło, ale przycicha, przygasa, blednie w sytuacji wytworzenia się pewnej szarej codzienności, której zresztą bardziej godziłby się tytuł szarej niecodzienności, ale w końcu chodzi o to samo: o pewne zawiśnięcie