to czynimy, musi chcieć zobaczyć. Każdy człowiek szuka szczęścia, a szczęściem umysłu jest, by spocząć w prawdzie. Tym niemniej, właśnie dlatego, że jest to prawda niełatwa, a człowiek jest skażony grzechem, nie może być ona w sposób nieodparty przekazywana innym.<br><br> To dwie zupełnie różne rzeczy: samemu posiadać wiarę i być zdolnym przekazywać ją innym. Być pewnym i dzielić się pewnością. Można być absolutnie o czymś przekonanym i nie być w stanie zdobyć równego przyświadczenia innych. Zresztą nie dotyczy to tylko kwestii religijnych. Jeśli np. wczoraj widziałem jak pewna osoba kradnie samochód i jestem jedynym świadkiem tego wydarzenia, to jestem go absolutnie