Szlachcie niszczono pałace i wycinano drzewa.<br><br>W Anglii w myśl królewskiego prawa kanonicznego z X wieku zaliczano samobójców do tej samej kategorii przestępców co złodziei, przestępców i kryminalistów. Aż do 1823 roku wbite na pal ciało samobójcy włóczono głównym traktem. Człowieka, który pozbawił się życia, uważany był za przestępcę i zdrajcę (felo de se), jego zwłoki podlegały zatem pośmiertnej egzekucji, a doczesne dobra - konfiskacie.<br><br>W Zurychu egzekucja zwłok stanowiła obrzęd jeszcze bardziej ponury i wyszukany, w zależności od sposobu pozbawienia się przez samobójcę życia. Zwłoki ćwiartowano, fragmenty rozrzucano na cztery strony świata itp.<br><br>Podobnie surowe były przepisy prawa rosyjskiego, hiszpańskiego i