słodzić życie Polakom. Franboli, Semadeni, Lardelli, ów Baselgia wreszcie byli tego przykładem. Po paru latach ojciec oddał po prostu część swoich udziałów wspólnikowi, żeby mieli "po równo", czyli po połowie. Doszedł do wniosku, że pracowityv Helwetczyk więcej firmie z siebie daje, niż mniej emocjonalnie zaangażowany w słodycze Polak. Posunięcie to zdumiewa mnie do dziś. Bo, z jednej strony, ten iście wielkopański gest bezinteresowności jest może i godzien podziwu, ale z drugiej nasuwa się pytanie, dlaczego, zamiast zwiekszyć wkład pracy, jeden ze wspólników postanowił sobie zmniejszyć dochody? <br> Pan Baselgia miał, podobnie jak ojciec, troje dzieci, również dwóch synów i córkę. Nieuleczalnie chora