głowy. Poziom wody, na szczęście, nie podnosił się. Wkrótce trzeba było zacząć pełzać podpierając się jedną ręką. Kalias czuł ból we wszystkich mięśniach. Z trwogą pomyślał o Sotionie. Nagle poczuł gwałtowne szarpnięcie sznura w tył i w tej samej chwili zgasła lampka na przodzie. W niezmierzonej ciemności usłyszał za sobą zduszony głos Polluksa:<br>- Sotion się przewrócił.<br>- I przez to moja lampka zanurzyła się w wodzie - powiedział półgłosem przewodnik.<br>Calendio zdecydował, że spróbuje nieść Sotiona idąc na kolanach. Ale zadanie to okazało się ponad siły nawet dla tak silnego niewolnika.<br>- Lepiej byłoby na plecach - zauważył przewodnik. Niestety, było to niewykonalne. W wąskim