zmiennym blasku pełni.<br>- Przyjechałem tu, żeby zwalczać największą plagę kraju - szkła okularów Hindusa lśniły jak z lodu. - Ludzie nawet o tym nie wiedzą, a są przecież pożerani...<br>- Pan jest łowcą tygrysów? - zdziwił się Terey.<br>- Nie. Mam na myśli krowy.<br>- Święte?<br>- Wszystkie są święte, te uwieńczone w miastach i te stada zdziczałe, które włóczą się nocami i wypasają uprawy, niszczą pola, przepada jedna piąta plonów... Niech pan pomyśli: krowa na każdych dwu mieszkańców czterystamilionowego rojowiska narodów, krowa, która daje odrobinę mleka, żywi się tratując zagony, nie wolno jej zabić, a mięso zjedzą psy i szakale. Skórę mogą ściągnąć jedynie niedotykalni, dopiero gdy