mógłby pokonać tę<br>odległość w pięć dni. Ale tu i ówdzie zatrzymywały go sprawy i<br>potrzeby. Był to przypuszczalnie rok 1257. Modele ówczesnych pojazdów<br>oraz nawierzchnie dróg nie dorównywały tym, jakie będą za Martina<br>Helwiga. Nie wspominając o naszych czasach.<br> Mikołaj potrzebował dwu tygodni. Podróżowało się niezbyt przyjemnie.<br>Kraj był zdziczały i zapuszczony. Dziesięć lat wcześniej Śląsk wyludnił<br>się, splądrowany przez Tatarów. Lecz dla człowieka młodego - Mikołaj<br>nie był stary - dziesięć lat to cała epoka. Wspominaniem najazdu<br>tatarskiego popisywali się staruszkowie, którzy szczęśliwie wyszli z<br>tego żywi. Natomiast młokosi, jak to bywa zawsze i wszędzie, wolni od<br>wspomnień, wyruszali w przyszłość