odpalił rakiety dowódca grupy i ostro skręcił nad pustynię. Ostry jak błyskawica płomień wytrysnął spod skrzydeł, świetlistą iskrą przemknął przed samym nosem i ognistym sztyletem przebił czerń nocy w sposób ciągły dostrajając swą wewnętrzną strukturę do warunków lotu i wskazanego do zniszczenia celu.<br>Za moment pociski z siłą potężnego kafara zdzieliły ciężkie osłony silosów i przetoczyły się dalej jak po akordeonowej klawiaturze. Pozostałe Raveny zrzuciły z płaskiego nurkowania cały swój ładunek wprost w rozgorzały na ziemi ogień. Seria przeraźliwych eksplozji była tak potężna i długa, jak gdyby Amerykanie postanowili raz na zawsze rozpruć głęboko w tym właśnie rejonie ziemską skorupę. Zaraz