jej sypialni dostawał zimnych dreszczów... Pomimo to wiedział, że wystarczyłoby jednego skinienia palcem, by na czworakach jak pies przyczołgał się do niej... - Kyrie elejson! - odmawiał - Chryste elejson! - Przy pomocy tej przedziwnej litanii usiłował bronić się przed czarami złego ducha. Lecz gdy zamknął za żoną drzwi gabinetu, omal nie zgrzytał zębami ze złości: dlaczego nie skinęła palcem?! Przestawał panować nad sobą, ta gra za bardzo zużywała jego nerwy. Jedyne, co ratowało i podtrzymywało go na siłach, to były odświeżające jak fale nawroty podłości. Zmywały z niego całą niepewność. Zacierał ręce i chichotał: - Tak, tak. Doprowadzę tę grę do końca. Trzeba tylko trzymać się