Typ tekstu: Książka
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
teatralne postawione na pustej przestrzeni. Byłam w podobnie skonstruowanym mieście w Anglii, które wzniesiono na gołym polu w latach siedemdziesiątych. Szkło i metal. I ono też robiło nieludzkie wrażenie. Zrobiłam jeden obraz z domem z czarnego szkła i gdybym tam została dłużej...
Ale wyczuwam, że przedmioty, które malujesz lub rysujesz - że one mają się podobać. Jest w nich jakaś przewrotna uroda.
Jeśli ta "ładność" gdzieś się u mnie pojawia - to jest to pewnie jakieś obciążenie estetyczne, które za mną idzie. Miewałam takie okresy antyestetyczne w tym, co robiłam. U mnie rzeczywistość jest "przefiltrowana" przez przeżycie, przez sny, przypomnienia z dzieciństwa... Nie
Ale wyczuwam, że przedmioty, które malujesz lub rysujesz - że one mają się podobać. Jest w nich jakaś przewrotna uroda.
Jeśli ta "ładność" gdzieś się u mnie pojawia - to jest to pewnie jakieś obciążenie estetyczne, które za mną idzie. Miewałam takie okresy antyestetyczne w tym, co robiłam. U mnie rzeczywistość jest "przefiltrowana" przez przeżycie, przez sny, przypomnienia z dzieciństwa... Nie
teatralne postawione na pustej przestrzeni. Byłam w podobnie skonstruowanym mieście w Anglii, które wzniesiono na gołym polu w latach siedemdziesiątych. Szkło i metal. I ono też robiło nieludzkie wrażenie. Zrobiłam jeden obraz z domem z czarnego szkła i gdybym tam została dłużej...</><br><who1>Ale wyczuwam, że przedmioty, które malujesz lub rysujesz - że one mają się podobać. Jest w nich jakaś przewrotna uroda.</><br><who6>Jeśli ta "ładność" gdzieś się u mnie pojawia - to jest to pewnie jakieś obciążenie estetyczne, które za mną idzie. Miewałam takie okresy antyestetyczne w tym, co robiłam. U mnie rzeczywistość jest "przefiltrowana" przez przeżycie, przez sny, przypomnienia z dzieciństwa... Nie
