z utraty tych łachmanów! Wiedział baron, że tam pozaszywane były dukaty, kazał potem owe płaszcze i czapki przy sobie rozparać i znacznie się złotem obłowił. Wkrótce pod wymówką, iż wyjeżdża na zakupienie wełny, gładko się z kraju wymknął zostawiwszy żebraków na Opatrzności"&lt;/&gt;.<br>Największa w okresie stanisławowskim akcja Komisji Policji przeciw żebrakom trwała przez dwanaście godzin od dziewiątej rano 2 listopada 1792 roku. Zaangażowano do niej około 400 ludzi z miejskiej milicji, żołnierzy z miejscowego garnizonu i batalionu skarbowego, a także magistrackich dozorców; licząc średnio każdy z nich zatrzymał jedną (łącznie 402) osobę.<br>Schwytanych na ulicach, obok kościołów, a nawet w ich