dwudziestym drugiej Księgi Samuela winny następować dwa pierwsze rozdziały Księgi Królów. Tymczasem włączono tutaj zbiór opowieści, spisów &lt;page nr= 79&gt; i pieśni nie związanych z poprzedzającym kontekstem, co jeszcze bardziej uwypukla przerwę w narracji.<br>Księgi te nie były pierwotnie specjalnie napisanymi odrębnymi utworami, ale stanowiły części wielkiego zbioru historycznych opowieści. W zbiorze tym zebrano różne tradycje i opisy różnych wydarzeń, spisane nieraz po długim okresie ich ustnego przekazywania z pokolenia na pokolenie. Opowieści zawarte w tym zbiorze uważano za uzupełnienie Pięcioksięgu. Zresztą księgi pierwszych proroków wykazują sporo podobieństwa do Pięcioksięgu, zarówno pod względem treściowym i językowym, jak i stylistycznym. Toteż G. Hoxlscher odważył się