pracowałam w fabryce jako tłumaczka i dopiero wtedy dostałam od Securitate propozycję współpracy. Piekło zaczęło się, gdy ją odrzuciłam. Oficer, który mnie przesłuchiwał, kiedy był w złym nastroju, nazywał mnie śmieciem. Kiedy miał lepszy dzień - suką lub wrogiem. Ponieważ jego dzień pracy miał trwać jeszcze wiele godzin, zatrzymywał mnie dłużej, żeby nie siedzieć samemu w pokoju. Oczywiście zwolniono mnie z fabryki, przez parę lat nie mogłam znaleźć pracy, dorywczo uczyłam prywatnie niemieckiego dzieci dygnitarzy. Ale zawsze szybko to się kończyło, bo zjawiał się ktoś, kto informował ich, że jestem wrogiem ludu. &lt;/&gt;<br><br>&lt;who1&gt;Stała się pani dysydentką?&lt;/&gt; <br><br>&lt;who2&gt;- Mimo woli, bo nie było to moim