pozostawały tylko do posadzenia kartofle oraz siew buraków pastewnych. W lutym przycinano też i opryskiwano drzewa w sadzie. Pobielone wapnem pnie odbijały promienie słoneczne.<br>Dopóki dziecko było jeszcze w domu, biegało z zapałem za siewnikiem i podnosiło zaopatrzone w uchwyty rurki, którymi sypało się równymi rzędami ziarno. Chodziło o to, żeby ich wyloty nie zatkały się jakąś grudką ziemi lub strzępem zielska. Rodzice patrzyli z zadowoleniem na te poczynania jedynaczki.<br>Pewnie marzyło się im, że gdy obejmie Kazuń, będzie go kochać i w nim pracować. I byłoby tak, gdyby nie... A może też byłoby tak, gdyby ojciec nie traktował rodzinnej ziemi